اپیتلیال پاریتال_epithelial parietal cell
سلولهای اپیتلیال پارتیال انسان را نسبت به یک فنوتیپ Podocyte تنظیم میکند.
سلولهای اپیتلیال جانبی به عنوان سلولهای پیش ساز بالقوه در بازسازی گلومرولی شناخته شده اند، اما ساز و کارهای مولکولی که این فرآیند پایدار است، به طور کامل تعریف نشده اند.
تنظیم دیگر تمایزی سلولهای اپیتلیال جانبی انسان به سمت سلولهای کلیوی پودو سایت توسط miR-193a
محققان در این پژوهش ابتدا یک رده سلول اپیتلیال جانبی انسان “epithelial parietal epithelial cell)”را در آزمایشگاه ایمونولوژیک از سلولهای کپسول بومن انسانی توسط میکروسیستم مکانیکی تولید کردند.
این hPEC ها بیانگر سطح بالایی از پروتئین های اختصاصی PEC و microRNA-193a (miR-193a)، و سرکوب کننده تمایز podocyte از طریق کمینه سازی تومور 1 ویلمس در موش هستند.
سپس کارکرد miR-193a را در ایجاد هویت podocyte و PEC مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که آیا مهار miR-193a بر رفتار PEC ها در بیماری گلومرولی اثر می گذارد؟! پس از پاکسازی پایدار از miR-193a، hPEC ها یک مورفولوژیک مشابه با متابولیسم و بیان مارکر را پذیرفتند .
بر اساس این تحقیق سلول های hPEC ، مورفولوژی شبیه به پودوسایت را پذیرفته و همزمان سطح بیان شاخصهای PEC در آنها کاهش یافت
در موش ها، مهار miR-193a توسط اسیدهای نوکلئیک قفس شده با مکمل منجر به تنظیم مقادیر پروتئین podocyte synaptopodin و تومور Wilms 1 شد .
بیان بیش از حد miR-193a in vivo منجر به بالا بردن نشانگر PEC و از دست دادن نشانگرهای پودوسیتی در گلومرولی جدا شده از مهار miR-193a در یک مدل ماوس از نفریت نفروتوکسی منجر به کاهش تشکیل هلال و کاهش پروتئینوری شد.
نتایج این پژوهش نشان میدهد که ایجاد یک خط PEC تولید شده انسانی، miR-193a به عنوان یک سوئیچ اصلی (تعیین کنندهی اصلی برای تغییر سرنوشت) عمل میکند،
سلول های اپیتلیال گلومرولی با سطوح بالا miR-193a ، فنوتیپ PEC (پودوسایت) را میپذیرند و سلول هایی با سطح پایین miR-193a ، سرنوشت پودوسایتی پیدا میکنند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.