باکتری‌های دفع کننده ضایعات اتمی
باکتری‌های زباله خوار / ضایعات اتمی /دفع پسماند نیروگاه هسته‌ای
گونه‌ی جدیدی از باکتری‌های زباله خوار وجود دارند که زباله های اتمی را پاکسازی می‌کنند و در دفع ضایعات اتمی نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
• تیمی از پژوهشگران بین‌المللی موفق به کشف نوعی خاص از باکتری شدند که در یکی از دریاچه‌های مکزیک زندگی می‌کند و قادر به جذب و هضم ایزوتوپ‌های رادیواکتیو رادیوم 226 و استرانتیوم 90 و تبدیل آن به کربنات کلسیم می‌باشد.
انرژی هسته‌ای با توجه به استفاده از مزایای پرشمار آن همواره دارای نقاطی منفی و مشکلات متعددی نیز می‌باشد. ازجمله مهم‌ترین این موارد می‌توان به بحث تأمین امنیت مراکز هسته‌ای و نیروگاه‌های اتمی و همچنین دفع ضایعات و زباله‌های اتمی اشاره کرد.
موضوع دفع زباله‌های اتمی همواره یکی از مشکلات مهم این مراکز محسوب شده و دفع آن‌ها همواره با خطراتی جدی برای محیط‌زیست همراه است. در بسیاری از مواقع، پسماندهای نیروگاه‌های اتمی به منابع آبی نفوذ کرده و آن‌ها را آلوده می‌کنند.
طی دهه‌های گذشته روش‌ها و راهکارهای متعددی برای دفع و نابودی زباله‌های اتمی مطرح‌شده که یکی از این گزینه‌ها، استفاده از باکتری‌هایی با قابلیت تجزیه مواد رادیواکتیو بود.
اگرچه تاکنون موارد متعددی از باکتری‌های مفید در این رابطه شناسایی‌شده‌اند اما هیچ‌کدام از آن‌ها قابلیت استفاده قطعی برای دفع زباله‌های اتمی را نداشته و به کار بردن آن‌ها با مشکلات و موانعی روبه‌رو بوده است.
بر اساس گزارش‌های منتشرشده، این‌گونه از باکتری‌های فتوسنتز کننده می‌تواند به‌طور خاص آلودگی‌های رادیواکتیو در منابع آب را تصفیه کرده و از بین ببرد.
بنجامین کوکار (Benjamin Kocar) پژوهشگر موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در کمبریج با همکاری کریم بن ضرار در دانشگاه سوربن فرانسه و حمایت تیمی از دانشمندان بین‌المللی دریافتند که باکتری موسوم به” Gloeomargarita lithophora “ به‌طور خاص قادر به جذب ایزوتوپ‌های رادیواکتیو رادیوم 226 (radium-226) و استرانتیوم 90 (strontium-90) است.
▫️عناصر رادیواکتیوی “رادیوم و استرانتیوم “
عنصر رادیوم 226 دارای نیمه‌عمر 1600 ساله بوده و معمولاً در معادن رادیواکتیو، آب‌ها و پسماند نیروگاه‌ها و یافت شده و یکی از رایج‌ترین رادیو ایزوتوپ‌های موجود در آب‌های زیرزمینی به شمار می‌رود.
در نقطه مقابل، استرانتیوم 90 عمدتاً براثر آزمایش‌های هسته‌ای و حوادث غیرمترقبه به آبراه‌ها و منابع آبی رسیده و نیمه‌عمر آن 29 سال است.
تصور می‌شود که هر دو این عناصر رادیواکتیو، خطراتی برای محیط‌زیست و سلامتی انسان به وجود می‌آورند. به همین دلیل تاکنون تحقیقات زیادی روی توانایی میکروب‌های مختلف، قارچ‌ها و ارگانیسم‌های دیگر برای از بین بردن این عناصر در طبیعت انجام شده است.
در مقایسه با ارگانیسم‌ها و باکتری‌هایی که قبلاً باهدف تصفیه مواد رادیواکتیو مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، باکتری Gloeomargarita lithophora قادر به جذب بالاترین میزان مواد رادیواکتیو هر دو عنصر رادیوم 226 و استرانتیوم 90 است.
این توانایی احتمالاً مربوط به فرآیندی است که توسط این باکتری ایجادشده و وی را قادر به جذب ایزوتوپ‌های اتمی و تبدیل آن به کربنات کلسیم در توده‌های داخلی خود می‌کند.
پژوهشگران امیدوارند با کمک این ویژگی در باکتری کشف‌شده، قادر به کنترل ضایعات ناشی از زباله‌های اتمی در طبیعت شوند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.