چسب زخم بیولوژیک

 

به گزارش ایسنا ” کیتوسان” یکی از مشتقات قند است که به وفور در اسکلت خارجی بندپایانی مانند میگو، خرچنگ و همچنین کوتیکول حشرات و “گیاهان پست” از قبیل مخمرها یافت می‌شود.

 

این ترکیب در پزشکی کاربرد وسیعی دارد که از این موارد می‌توان به کاربرد آن در “پانسمان” اشاره کرد زیرا دارای خواص “هموستاتیک” است و به قطع خونریزی کمک می‌کند.

این خواص در مقیاس نانویی کار می‌کنند ، بنابراین رساندن میزان کوچکی از ” کیتوسان” به محل بروز یک زخم می‌تواند در مقایسه با قطعات بزرگ آن، به بهبود عملکرد آن کمک کند.

 

در این راستا محققان دانشگاه “اِی اَند اِم”(A&M) تگزاس و دانشگاه “اَسیوط”(Assiut) مصر موفق شدند ،  نانو فیبرهای “کیتوسان” را در یک هیدروژل قرار دهند که می‌تواند در داخل یک جراحت قرار داده شود و به آرامی در محل زخم حل شود.

 

این هیدروژل مبتنی بر قند بوده و بیولوژیک است و چون ماده “کیتوسان” آن از فیبرهایی در مقیاس نانو تشکیل شده است، سطح وسیعی از آن در معرض بدن قرار می‌گیرد و فرآیند هموستازی را تسریع می‌بخشد.

 

در استفاده از این هیدروژل نیازی به برداشتن پانسمان نیست بنابراین خونریزی در محل زخم مجدداً ایجاد نمی‌شود.

 

به گفته ی “اریک لئون‌هارد” محقق اصلی پژوهش : این پانسمان که زخم را جذب خود می‌کند، در انواع مختلف زخم‌ها و جراحات مورد استفاده قرار می گیرد و خونریزی در محل آسیب را کنترل می کند.

 

آزمایش این پانسمان در مدل‌های جانوری نشان داد که میزان خونریزی و زمان مورد نیاز برای انجام فرآیند هموستازی کاهش یافت.

 

این چسب زخم در موش، خوک و خرگوش با آسیب کبدی استفاده شد و نشان داد که می‌تواند خونریزی را به طرز بی‌سابقه‌ای کاهش دهد.